راهنمای جامع پورت های تلویزیونفناوری

شما چه تعداد پورت های تلویزیون را می‌شناسید؟ HDMI و USB؟ پورت آنتن؟ می‌دانید که نمونه‌های جدید از نظر پورت و ویژگی‌های آن نسبت به گذشته دارای تعداد بیشتر و امکانات حرفه‌ای‌تری هستند؟ این تعداد زیاد و جدید بودن گاهی باعث سردرگمی خریداران می‌شود. اینکه این پورت چیست و برای چه هدفی استفاده می‌شود؟

در ادامه این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع پورت های رایج در تلویزیون آشنا کنیم. پس با کالاورد باشید.
 

اول از همه نگاهی کلی به همه پورت های تلویزیون می‌اندازیم. البته ممکن است که همه آن‌ها در یک مدل وجود نداشته باشد؛ اما به هر حال تمامی پورت های رایج را در سه جدول زیر بر اساس نوع دسته‌بندی آورده‌ایم.

پورت های ویدئو

پورت های صدا

 

دیگر پورت ها

 

 

حالا در ادامه به توضیح تعدادی از این پورت ها می‌پردازیم:

پورت HDMI


HDMI یا High-Definition Media Input مدل پورتی است که در تمامی دستگاه‌های مدرن و امروزی وجود دارد. در حقیقت به یک جز ثابت تبدیل شده است. این نوع می‌تواند هم برای ویدئو و هم برای صدا استفاده شود. علاوه بر این، بیشتر لپ‌تاپ‌ها هم چنین پورتی را می‌دارند؛ از این رو خیلی راحت و با استفاده از آن و یک کابل مرتبط می‌توانید لپ تاپ یا حتی کامپیوتر خانگی خود را به تلویزیون وصل کنید. به عبارتی می‌توانید صفحه کامپیوتر را در تلویزیون مشاهده کنید.

از آنجا که HDMI داده‌ها را بدون فشرده سازی و به هم ریختگی به صورت دیجیتالی انتقال می‌دهد، از این رو همیشه تصاویر یا صداهای منتقل شده در بالاترین کیفیت خود قرار دارند. هرچند که هنوز بیشتر مردم ترجیح می‌دهند تا انتقال صدا به صورت آنالوگ استفاده کنند.

گاهی ممکن است که شما برچسب «HDMI ARC» یا «HDMI Audio Return Channel» به معنای قابلیت انتقال و دریافت داده‌های صدا است. این پورت با یک سیستم صوتی جفت است؛ برای اینکه شما می‌توانید دیگر دستگاه‌های خود را به یک گیرنده A/V وصل و از یک کابل تک برای ارتباط گیرنده به تلویزیون استفاده کنید.


پورت Component


پورت Component Video همان پورت های قرمز، آبی و سبز AV تلویزیون شما هستند و حتی قبل از HDMI مطرح و پرکاربرد بود؛ حالا هر دو قابلیت انتقال و نمایش باکیفیت تصاویر را دارند. اگر تلویزیون شما قدیمی است و پورت HDMI ندارد، می‌توانید از این نوع برای اتصال تلویزیون به DVR یا هر دستگاهی دیگر استفاده کنید. البته گاهی شاید برعکس باشد؛ یعنی تلویزیون جدید است، در صورتی که دستگاه قدیمی بوده و خود HDMI ندارند. برای همین از این نوع برای ارتباط استفاده می‌شوند. دستگاه‌های مانند پلی استیشن‌های قدیمی نمونه‌هایی هستند که از کامپوننت برای اتصال به تلویزیون استفاده می‌کنند.

پورت S-Video

این پورت نخستین بار در اواخر دهه 1990 و اوایل سال 2000 برای اتصال ویدئو استفاده شد. با این حال مانند کامپوننت خیلی رایج نیستند؛ اما ممکن است که هنوز در بعضی دستگاه غیر از تلویزیون مانند کامپیوتر مشاهده کنید. از نظر کیفیت نسبت به کامپوزیت بهتر هستند؛ اما به کامپوننت و HDMI نمی‌رسند.

پورت Composite

این نوع پورت دایره‌ای زرد رنگ برای فیلم‌هایی باکیفیت و استانداردهای بالا استفاده می‌شود. با اینکه کیفیت قابل قبول دارند؛ اما اگر به دنبال تصاویر باکیفیت بیشتری هستید، کامپوننت و HDMI هنوز در اول صف هستند.

پورت دیجیتال نوری

این نوع که بیشتر با فلپ کوچک پوشانده می‌شود، صدای دیجیتالی را به سیستم صوتی شما ارسال می‌کند. از آنجایی که این نوع از فرمت دیجیتالی استفاده می‌کند، برای همین واضح‌تر از RCA Stereo است که از آنالوگ استفاده می‌کند. این نوع برای مواقعی که HDMI در دسترس نیست، گزینه خوبی خواهد بود؛ اما باید گفت که کابل‌های نوری در فاصله کمتر از ده متر کیفیت کمتری دارد و همچنین نسبت به کواکسیکال ظریف‌تر هستند. همچنین اینکه اگر به صورت تیز خم شوند، آسیب جدی خواهند دید.

پورت کواکسیکال دیجیتال

مانند نوع نوری، این مدل به سیستم صوتی برای انتقال صدای دیجیتال استفاده می‌شود. همچنین این مدل نسبت به نوری مستحکم‌تر هستند؛ اما باز هنوز کیفیتشان به HDMI نمی‌رسد.

پورت RCA Stereo

این نوع دارای دو جفت سیاه و سفید است که برای ورود و خروج که قابلیت انتقال صدای آنالوگ را دارند. این مدل ممکن است که دارای برچسب Out باشند یا کنار کامپوننت یا کامپوزیت برای نوع ورودی استفاده می‌شود. اگر دستگاه شما هیچ نوعی از پورت های ارتباطی دیجیتال پیشرفته‌ای ندارد یا به دنبال دریافت صدای آنالوگی هستید، این مدل بهترین گزینه برای انتخاب خواهد بود.

پورت DVI

پورت DVI اصولاً برای ارتباط کامپیوتر به تلویزیون استفاده می‌شود. هرچند از نظر کیفیت به HDMI نمی‌رسند؛ اما بیشتر نوع DVI های مدرن خیلی بهتر از نوع VGA هستند. اینکه از کدام نوع DVI استفاده کنید، به تعداد و ترتیب سوراخ‌های پین در پورت شما بستگی دارد.

DVI به طور چشمگیری همراه با تکنولوژی تغییرات زیادی داشته‌اند. نمونه‌های قدیمی این پورت که DVI-A نامیده می‌شود، نوع آنالوگ بوده که از کیفیت کمتری از VGA دارد؛ اما نوع D دیجیتالی است و نوع I با نوع دیجیتالی و آنالوگی سازگاری کامل دارد. مدل D و I توسط قابلیت‌های تک پیوندی و دو پیوندی تجزیه می‌شوند. نوع پیوند دوتایی قدرت دو برابری دارند که باعث افزایش سرعت و بهبود کیفیت سیگنال می‌شود. این دو مدل آخر از نظر کیفیت خیلی بهتر است؛ فقط باید قبل از خرید کانکتورها به نوع پین توجه کنید. همچنین این دو می‌توانند صدا را هم انتقال دهند؛ اما بر اساس پشتیبانی کردن یا نکردن کارت ویدئو در کامپیوتر شما بستگی دارد.

پورت VGA

اگر قصد اتصال کامپیوتر به تلویزیون را دارید، دستگاه شما دارای پورت HDMI و DVI نیست، از این رو می‌توانید از VGA استفاده کنید. البته باید گفت که کیفیت بالایی نسبت به این دو ندارد و از نوع صدا هم پشتیبانی نمی‌کند. برای اتصال صدا باید از کانکتور مجزا استفاده کنید.

پورت Antenna-in

این نوع ورودی ویدئو و صدا را از یک آنتن هوایی فراهم می‌کند. شما حتماً با این نوع از زمان‌های ورود تلویزیون تا الآن آشنا هستید و دیده‌اید. این روزها که نفوذ HDMI بیشتر شده است، از این رو دیگر کمتر استفاده می‌شود.

پورت USB

این نوع قابلیت کارکردی مختلفی دارد؛ ورودی فلش USB، تقویت آنتن تلویزیون و جریان دهنده دستگاه. حتی می‌توان از آن برای شارژ دستگاه‌های هوشمند استفاده کرد.

پورت اترنت

پورت های اترنت انتقال سرعت اینترنت بیشتری نسبت به وای فای دارند. این نوع برای آن‌هایی که دارای تلویزیون هوشمند هستند، این نوع پورت مشاهده می‌شود.

در این مقاله سعی کرده‌ایم تا مهم‌ترین پورت های موجود در تلویزیون را برای شما معرفی کنیم.


مطالب مرتبط:

چه اندازه صفحه تلویزیون خریداری کنیم؟
چگونه رابطه دوستانه بین صفحه نمایش تلویزیون و کودکان برقرار کنیم؟
معرفی انواع صفحه نمایش تلویزیون
چگونه اندازه صفحه تلویزیون را پیدا کنیم؟
چگونه تلویزیون اصلی را از تقلبی تشخیص دهیم؟