چیزهایی که باید در مورد خرد کردن فناوری بدانیدفناوری

عنوان کمی تعجب برانگیز است. خرد کردن فناوری به چه معناست؟ اصلاً آیا می‌تواند تکنولوژی را نابود کرد؟ وقتی اسم خرد کردن می‌آید، تنها دستگاهی که به ذهن هر خواننده‌ای در همان لحظه خطور می‌کند، کاغذ خردکن است؛ اما باید گفت که در عصر دیجیتالی حاضر کاغذ دیگر جایگاه گذشته خود را ندارد و بیشتر فایل‌ها و اطلاعات از بستر نت و به صورت مجازی استفاده و منتقل می‌شوند.

در واقع اینکه کاغذ تا چند سال دیگر استفاده می‌شود، مشخص نیست؛ اما چیزی که می‌توان به قطع یقین گفت، نگرانی از سمت مصرف کاغذ به سمت وسایل دیجیتالی و از بین بردن آن‌ها رفته است. هر وسیله دیجیتالی مانند موبایل، هارد، رم و غیره دارای طول عمری هستند که باید بعد از استفاده نابود شوند. مشکلات مربوط به زباله‌های عادی کم بود، حالا زباله‌های الکترونیکی هم برای خودش مشکلاتی را به وجود آورده است.

در این مقاله نمی‌خواهیم به شما بگوییم که چگونه وسایل الکترونیکی را نابود کنید، برای اینکه اصلاً کار شما نیست. در حقیقت خرد کردن آن‌ها نیاز به فناوری‌های به خصوصی دارد. در این مقاله قصد داریم تا شما را با چند نکته و حقیقت در این مورد آشنا کنیم.
 

وقتی یک وسیله الکتریکی و الکترونیکی (از این به بعد ما برای خلاصه کردن، فقط از کلمه وسیله استفاده خواهیم کرد.) طول عمرش تمام می‌شود، چاره‌ای جز این نیست که آن را دور انداخت؛ اما دور با انداختن این وسایل جز زیادتر شدن آشغال‌های الکترونیکی نتیجه‌ای نخواهد کرد. پس باید فکری برای نابودسازی این وسایل کرد. در بعضی کشورها، روش‌هایی برای بازیافت این وسایل در نظر گرفته شده است. همچنین اینکه بعضی کسب‌وکارها هستند که با خرید وسایل کهنه و آب کردن آن، از آن برای اهداف دیگری استفاده خواهند کرد. به اصطلاح همان افرادی ضایعاتی خریداری می‌کنند.

البته زیاد شدن آشغال‌های الکترونیکی تنها دلیل نابودسازی آن‌ها نیست. گاهی پیش می‌آید که هارد شما خراب می‌شود و دیگر قابل استفاده نیست. از آنجا که اطلاعات محرمانه‌ای در هارد ذخیره می‌شود، نمی‌توان چنین وسایلی به همان صورت در سطل زباله انداخت. برخی عادت دارند که چنین وسایلی را در انباری خانه خود نگه دارند. در حال حاضر، راهکار اساسی برای انجام این کار وجود ندارد؛ مگر اینکه به مکان‌هایی آشنا بدهید که چنین وسایلی را خرد کنند.

پس باید گفت که جلوگیری از زیاد شدن آشغال‌های الکترونیکی و افزایش امنیت دو دلیل اصلی هستند که باید این وسایل نابود شوند.
 

هیچ محدودیتی وجود ندارد. هر وسیله الکترونیکی کوچک از فلش گرفته تا مانیتورهای بزرگ را می‌توان خرد کرد. البته منظور از خرد کردن، شکستن آن‌ها نیست. چون با شکستنشان چیزی درست نمی‌شود. فقط شما یک وسیله خراب خواهید داشت. بلکه هدف این است که این وسایل از طریقی و به شکل‌های دیگری بازیافت شوند. همچنین اینکه هر وسیله فرآیند مخصوص به خود را برای خرد کردن دارد.
 

باید گفت که 99% وسایل الکترونیکی قابل بازیافت هستند. از آنجا که در ساختار این ابزارهای از آهن‌های مهمی مانند آلومینیوم استفاده شده است، برای اینکه بسیاری از شرکت‌ها حاضر هستند تا مبلغی را بابت خرید و بازیافت آن‌ها بپردازند. همانطور که در بالا هم برای شما نوشتیم، شرکت‌های زیادی در دنیا وجود دارند که این عملیات را انجام می‌دهند. در حقیقت کار آن‌ها دریافت ابزارهای الکترونیکی خراب، خرد کردن و بازیافت آن‌ها بر اساس نیاز یا سفارش مشتریانشان است. البته اگر بخواهیم که راه نزدیک برویم، باید گفت همین افرادی که ضایعات خریداری می‌کنند، گاهی برای خرید یک وسیله آهنی کوچک با هم مسابقه می‌گذارند و حتی کار به دعوا و خشونت هم می‌کشد. کسب‌وکار بازیافت آشغال سود بسیاری خوبی دارد.
 

هیچ راهی وجود ندارد. این روزها اینقدر نرم افزار تخصصی به وجود آمده و عرضه شده‌اند که به راحتی می‌توانند فایل‌های حذف شده را برگردانند. حتی اگر شما کاملاً حافظه ذخیره‌سازی خود را فرمت کنید، باز امکان این کار وجود دارد. بهترین راه این است که از وسایل حساس بیشتر از همه مراقب کنید. همچنین در صورت خراب شد تا حد ممکن آن‌ها را تعمیر کنید. البته بهتر است که به مراکز تعمیرات معتبر دستگاه خود را تحویل دهید. بعد اینکه در صورت امکان نداشتن استفاده مجدد، آن‌ها را در گوشه‌ای از انبار خانه نگه دارید یا به مراکزی معتبر برای خرد کردن تحویل بدهید.
 

خیر. باید گفت که شما فقط می‌توانید با چکش آن را به قطعات ریزتری تبدیل کنید؛ اما اینکه بتوانید خودتان آن آب و بازیافت کنید، فرآیند بسیار تخصصی است. انجام این فرآیند هم از عهده افراد خارج است. بازیافت وسایل نیاز به ابزارآلات خاصی دارد. این ابزارآلات بسیار بزرگ و گران هستند و بیشتر در کارخانه‌ها استفاده می‌شود. بهترین کاری که شما می‌توانید انجام دهید، خرد کردن کامل وسایل حساس مانند حافظه قبل از دادن به شرکت برای بازیافت است؛ اما دور نیندازید. برای اینکه هکرها و متخصصان سخت افزاری می‌توانند حداقل اطلاعات مهمی را از یک حافظه حتی سوخته شده هم به دست بیاورند. هرچند خیلی سخت است؛ اما باید گفت که هیچ کاری نشد ندارد.
 

مکان‌های بازیافت وسایل الکترونیکی وجود دارند. هرچند دسترسی به آن‌ها سخت است و برای یک فرد عادی شاید ارزش نداشته باشد که چنین کاری انجام دهد. در کارخانه‌های تولید وسایل الکترونیکی، واحدی برای بازیافت قطعات معیوب قرار داده شده است که فقط محصولات برند خودشان را قبول می‌کنند. کارگاه‌های حاشیه شهرها هم هستند که آهن‌آلات را کیلویی خریداری می‌کنند. البته بعید می‌دانیم که وسایل الکترونیکی را خریداری کنند. در حال حاضر بهترین گروه خریداران، ضایعاتی‌ها هستند که بعد از خرید با مراکزی در خصوص آب کردن این وسایل همکاری می‌کنند. شما بیشتر از همه باید حواستان به وسایل حساس مانند حافظه‌ها باشد.

باید گفت که مسئله نابود سازی و بازیافت وسایل الکترونیکی فقط چالش شما نیست؛ همه کشورها با این مشکل روبرو هستند. مهم این است که تا حد ممکن از تولید زباله­های الکترونیکی خودداری شود و اگر می­توانید با تعمیرات، وسایل قبلی را استفاده کنید.